Onder prima weersomstandigheden werd door de D-spelers afgetrapt. Het was ook de jongste generatie die meteen het initiatief nam en de diepte zocht. Bij de vaders was het nog zoeken naar de juiste posities en de onderlinge afstemming. Na ongeveer vijf minuten een aanval van de D-spelers door het midden, een splijtende pass naar buiten op Joep. Met een kapbeweging werd de laatst overgebleven verdediger (Hay) op het verkeerde been gezet en ook de keeper werd verschalkt: 1-0. Voor de op het verkeerde been gezette verdediger meteen de laatste actie van de wedstrijd.
De snelle achterstand was voor de vaders het signaal om een tandje bij te zetten en dat deden ze dan ook. Alle ervaring werd gebundeld. Fysieke kracht, snelheid en spelinzicht werden ingezet om de opgelopen achterstand weer in te halen. Uit een van de eerste aanvallen van de vaders was het Edwin die zijn killerinstinct aansprak en via de keeper de bal in het doel wist te werken: 1-1. In de fase die daarop volgde, hadden de vaders het beste van het spel.
Marc Peeters liet zien dat de appel niet ver van de boom valt en liet zowel de 1-2 als de 1-3 aantekenen. De 1-3 was na een half uur spelen ook de ruststand.
Na de rust betraden de vaders met nog een speler minder het veld. Ook voor Will was de wedstrijd een te zware aanslag op het gestel.
Na de rust een ander spelbeeld dan voor de rust. Nu waren het de D-spelers die het beste van het spel hadden en een overwicht creëerden. Dat overwicht werd ook omgezet in doelpunten van Clim en Merijn. De vaders waren vooral nog gevaarlijk in de counter waarbij de snelheid van Mark Poulissen en met name Ralf goed van pas kwam. Uit een van die aanvallen maakte Marc Peeters ook zijn derde treffer van de dag, waardoor de vaders bleven leiden. Na treffers van Jonas en Ralf stond met nog tien minuten te spelen een 4-5 stand op het scorebord. Voor de vaders duurde de wedstrijd wel erg lang en voor Edwin zelfs te lang. Ook hij moest geblesseerd het veld ruimen.
Met drie man minder werd de 4-5 voorsprong met man en macht verdedigd. Met nog een goede 5 minuten te gaan, kregen de D-spelers van de uitstekend fluitende Jacco een penalty toegekend.
De penalty werd goed ingeschoten, maar toch kreeg de goed keepende Marco er zijn hand nog achter. Even leek die misser de jongens fataal te worden toen de vaders nog een snelle aanval opzetten, resulterend in een ziedend schot van Ralf dat echter niet in het doel maar op de lat terecht kwam. Het slotoffensief was van de D-spelers. Scrimmages voor het doel, schoten net naast of in de handen van de keeper. Lang leek het erop dat de vaders het duel definitief in hun voordeel zouden beslissen. Diep in de blessuretijd was er dan toch nog de verlossende gelijkmaker. Na weer een scrimmage was het Clim die het net voor de laatste keer liet bollen: 5-5. De verdiende gelijkmaker kwam daarmee op het scorebord. Een goede afspiegeling van de krachtsverhoudingen.
Klik hier voor het fotoalbum..
