Competitie
3e klasse 301
Datum
3 november 2018 15:00
Accommodatie
Onbekend
De wedstrijd van vanmiddag kenmerkte zich door het stevige spel van beide ploegen. Op een enkel incident na bleef het echter wèl sportief. De 5-2 overwining was dik verdiend. Er werd hard gewerkt en bij vlagen zeer goed gevoetbald! Man of the match was onmiskenbaar Tjerk die met 4 doelpunten een behoorlijke sprong op de ranglijst maakt! De andere doelpuntenmaker was Niek, die eindelijk zijn eerste goal wist te maken dit seizoen!
Omdat hoofdcoach Jo van Oijen vandaag niet bij de wedstrijd kon zijn volgt hier een extra uitgebreid verslag.
Zoals gewoonlijk was de sfeer ontspannen bij de warming-up. De spieren werden lekker losgegooid en spelenderwijs werd de 6 tegen 6 tikkie-takkie-oefening als vanzelf een uitstekende training in het balletje rondspelen. We hadden de mooiste goals in de afwerkoefening. Prima tot dusver!
De opstelling die werd bekendgemaakt bevatte geen verrassingen, behalve de nieuwe rol als linksbuiten voor Vinnie. Een rol waar hij zich, naar later bleek, uitstekend van gekweten had. Wat een prettige ontdekking!
Zo begonnen we ontspannen aan de wedstrijd. We namen de aftrap met het goede voornemen om de oplossingen in de combinaties te zoeken, bijvoorbeeld in de driehoekjes. Ook wilden we de vleugels beter benutten.
De rust om daaraan te werken werd ons door deze tegenstander echter niet gegund! Direct al vanaf de eerste minuut werd verrassend fel gespeeld door Sportclub Irene. Het leek wel een ander team dan die we in de eerste wedstrijd op 22 september troffen. Onze opbouw werd steeds in een vroeg stadium gestoord, de duels gingen verloren en iedereen leek wel te moeten wennen aan de plotselinge energieke tegenstand waarmee we vandaag werden geconfronteerd. Reeds in de tweede minuut keken we tegen een achterstand aan. In een rommelige situatie voor onze eigen goal kaatste de bal via de voet van Mick in eigen goal. "Een echte spitsengoal" werd later gekscherend gezegd, maar wel aan de verkeerde kant natuurlijk.
En zo werd de gang naar onze tweede aftrap een minuut vol bezinning. Een welkom rustmoment om te hergroeperen en te besluiten hoe we met deze achterstand om zouden gaan. De coach had het volste vertrouwen. Het team gelukkig ook en ging voortvarend aan de slag om de achterstand goed te maken en de touwtjes in handen te krijgen. Dat eerste lukte gedurende de wedstrijd, maar het laatste bleek toch lastig. Met als gevolg dat het publiek toch een hele aardige pot voetbal vol wederzijdse strijdlust werd voorgeschoteld.
Het duurde een kwartier totdat Tjerk de verdiende gelijkmaker wist te scoren. Harmen, in de positie van centrale middenvelder, onderschepte een uittrap van de keeper, speelde een tegenstander uit, passte op Job, die op zijn beurt Tjerk aanspeelde die vrij voor de keeper de bal tegen het net schoot. Het was een aanval uit het boekje. Precies dat voetbal wat je graag ziet. Snel, scherp, doelmatig. Het zou niet het enige mooie voetbalmoment zijn deze middag. Ze hebben alleen niet allemaal tot een goal geleid... De thuisploeg zou hiermee vandaag het verschil gaan maken.
De opdracht om de vleugels te benutten werd door Job en Vinnie uitstekend opgepakt. Meerdere keren werden de verdedigers uitgespeeld om daarna vanaf de achterlijn de voorzet te geven. Het geluk dat je dan moet hebben om af te ronden werd ons niet gegund. Wel viel de bal een aantal maal in de tweede lijn. Niek had de terugvallende bal al in gedachten in de rechterbovenhoek geknald. Helaas was de werkelijkheid weerbarstig en bleek het achternet maar nèt hoog genoeg om de bal van veld 2 weg te houden.
Vijf minuten later leidde een vrijwel identieke situatie wèl tot succes. Niek omspeelde eerst nog een tegenstander en plaatste de bal met een bekeken schot achter de keeper in de verre hoek. De voorsprong was binnen!
Of het frustratie was zullen we nooit weten, maar vlak daarna werd Job op een compleet onnodige manier nagetrapt door een tegenstander, met als gevolg dat hij zich verstapte en met zeer pijnlijk gevolg door zijn enkel ging. Binnen de kortste keren verscheen door zijn sok een enorme bult. Doorspelen was geen optie meer. Invaller Jim zou hierna de linksback ook flink het leven zuur maken. Job, beterschap!
Dit onsportieve incident gaf de wedstrijd wel wat scherpe randjes en luidde een rommelige en een beetje vervelende periode in waarin het spel harder en onvriendelijker werd. De 3-1 die Kai door de tweede goal vanTjerk op het bord mocht ophangen werd (tè) snel opgevolgd door een tweede ongelukje in onze verdediging. Deze keer werd het afgestraft door een speler in rood-wit en blauw gelukkig en we gingen even later met een nipte voorsprong van 3-2 de catacomben in.
De rust werd niet benut voor een donderpreek, integendeel. De invalcoach was over het algemeen tevreden over het spel. Vooral de manier waarop het team met de achterstand om was gegaan en de wijze waarop het fysieke spel van de tegenstander werd beantwoord was een compliment waard. Alleen de as van het veld zou een stuk naar voren moeten aanschuiven om te voorkomen dat de spits verloren zou gaan tegen de twee sterke centrale verdedigers. Verder gold vertrouwen in het team en in het vervolg van de verdere wedstrijd.
De tweede helft was niet minder fysiek dan de eerste helft. Het onvriendelijke was door het kwartiertje rust gelukkig wel wat weggeëbt. Wouter kwam voor Mick, verder bleef het team ongewijzigd.
Dit maal nam de thuisploeg direct na de aftrap het initiatief en leek de moegestreden gasten eindelijk vast te gaan pinnen op eigen helft. De 4-2 werd al na 5 minuten gescoord door, alweer, Tjerk. Nog eens tien minuten later, na een prachtige actie van Vinnie over de linkervleugel, scoorde Tjerk de 5-2 en eiste de titel van Man of the Match definitief op. Een titel die niets afdoet aan de uitstekende prestaties van de rest van het team.
De wedstrijd was daarmee nog lang niet klaar. Er volgde nog een half uur met heen en weer golvend spel. Vermakelijk voor het publiek. De tegenstander bleek nog helemaal niet moegestreden, althans niet vermoeider dan ons eigen team, en liet zich zeker niet vastpinnen op eigen helft.
Harmen ruilde nog van spitspositie met Tjerk, zodat laatstgenoemde wat werd verlost van het worstelvoetbal dat de spits vandaag werd opgelegd. Een probleem dat voorkomen had kunnen worden als, zoals besproken, de gehele as 10 meter verder naar voren had gespeeld. Daarmee hebben we dan het enige puntje van kritiek gehad voor vandaag.
Hoewel er over en weer nog wel wat kansen werden gecreëerd werd er niet meer gescoord en kon de eindstand van 5-2 de boeken in.
Heren, allemaal goed gedaan! Vooral de manier waarop door ons jonge team de rug recht werd gehouden en fysiek en vooral voetballend weerwerk werd geboden aan het stevige spel van de tegenstander.
Volgende week de derde confrontatie van dit seizoen met Sparta'18.
